هر کس این پنج چیز را نداشته باشد، (از زندگی خود) چندان بهرهای نمیبرد: عقل، دین، ادب، شرم و خوش خلقی (امام حسین(ع))
انسان ورق کاغذ نیست که آب رودخانه به هر جایی که خواهد او را بکشاند، بلکه انسان شناگری است ماهر که با دو دست اراده و اقدام در دریای بیکران عادت به هر طرفی خواهد تواند رفت. (ساموئل اسمایلز)
همیشه به نور خورشید بنگرید، در این صورت تاریکها و سایهها را نخواهید دید.(هلن کلر)
نعمتهای خود را بشمارید، نه محرومیتها را(دیل کارنگی)
تنها کسی موفق میشود که به انتظار دیگران ننشیند.(شیللر)
آن قدر به تاریکی لعنت نفرستید، یک شمع روشن کنید.(کنفوسیوس)
آدمها سعی میکنند که وقتکشی کنند، در حالی که این زمان است که آنها را میکشد.(بوسیکو)
انسان مانند رودخانه است، هر چه عمیقتر باشد آرامتر است.(منتسکیو)
شادی و نشاط خون را پالایش داده و موجب تحریک و جوانی فرد میشود تا او را برای هر کاری آماده سازد.(رابرت برتن)
دشمنی کسی را در دل را مده که این کار تو را همیشه غمگین دارد.(ارسطو)
هر جا زمینی را بکاوی، گنجی خواهی یافت. اما باید باد ایمان یک دهقان زمین را بکاری(خلیل جبران خلیل)
رازهای مدیریتی
بالاترین هنر مدیر مدرسه آن است که کمک کند افراد با هم کار کنند نه در مقابل هم
مدرسه سکوی پرواز دانشآموزان است. هر چه سکو بالاتر رود دانشآموزان برای پریدن و اوج گرفتن شانس موفقیت بیشتری دارند.
بزرگترین ضرر مدارس این است که یک دانشآموز را در حالی به جامعه بفرستد که مهارت زندگی کردن را نیاموخته باشد.
هنر مدیریت در مدرسه این است که نگذارد افراد احساس کنند که مدرسه جای وقت گذرانی است.
موتور محرکه هر مدرسهای، میزان اعتماد به نفس مدیر مدرسه است.
هیچ احساسی برای یک مدیر خطرناکتر از آن نیست که فکر کند شایستهترین فرد برای اداره یک مدرسه تنها او بوده است.
کار کردن با مدیری سخت است که ستایش کردن را مشکلتر از انتقاد کردن میداند.
اگر از خطاهای جزیی دانشآموزان چشمپوشی نکنید آنها را به انجام خطاهای بزرگتری تشویق کردهاید.
پیام های مدیریتی
شکست افراد را در کارهای ابتکاری، وسیله سرزنش آنها قرار ندهید. بلکه به عنوان فرصتی برای یادگیری بهتر تلقی کنید.
کارگروهی به معنای واقعی را به عنوان فرهنگ مدرسه نهادینه کنید.
ریسک و تغییر پذیری، کنترل توأم با آزادی عمل، فرهنگ مشارکتی و یادگیری عمیق را پرورش دهید.
کاهش نظارت بیرونی و توسعه خود نظارتی
مدیران مدارس باید جرأت کنند و کار اطلاعاتی را شروع کنند. خطر این کار کمتر از حبس کردن اطلاعات است.
با تیم سازی دانشآموزان و تشکیل گروههای درسی فرصتهای یادگیری بهتری را برای آنان ایجاد کنید.
به اعضای مدرسه اجازه شرکت در فرآیندهای تصمیم گیری و نیز استقلال عمل داده شود تا ابتکار به خرج دهند و راه حلهای جدید ارائه دهند.