پاسداشت رودکی ابوعبدالله جعفر بن محمد به بهانه چهارم دی روز بزرگداشت رودکی
او از گویندگان دوره ی سامانی ، به ویژه روزگار امیر نصر بود که دو سال پیش از نصر احتمالا در سال 329 هجری درگذشت .بوی جوی مولیان آید همی بوی یار مهربان آید همی ..........
بی گمان همه ما با این قصیده تصویر سازی نموده ایم و قدرت رودکی را در این اثر هنری که سراسر شوق و شعف به وطن در آن احساس می شود ستوده ایم . رودکی متولد روستای بنج مرکز رودک سمرقند است . به گفته عوفی در لباب الالباب رودکی از کودکی شعر گفتن آموخت و خیلی زود به دربار امیر نصر سامانی راه یافت . امیر نصر ظاهرا زمستان ها در بخارا و تابستان ها را در سمرقند به سر می برده است . الا یک بار به جای سمرقند به بادغیس هرات می رود . این سفر گویا بسیار طولانی می گردد و همراهان امیر که دلتنگ خانواده های خویش هستند دست کمک به سمت رودکی دراز می کنند و با وعده ی پنج هزار دیناری او را متقاعد می کنند با سرودی امیر را به بازگشت تشویق نماید و این چنین قصیده بوی جوی مولیان خلق می شود .چه این روایت را کامل پذیرا باشیم یا در کم و کیف آن قایل به تغییراتی باشیم در ارزش قصیده و قدرت برانگیختگی رودکی نمی توانیم تردید نماییم .
رودکی در قصیده‌های خود به طرح موضوعات مختلفی مانند توصیف طبیعت، حسب حال و مرثیه می‌پردازد. مورخان رودکی را نخستین شاعری می‌دانند که در قالب قصیده شعر سروده است. او همچنین در سرودن شعر مثنوی نیز تبحر داشت و اشعاری نیز در این زمینه دارد. استفاده از تعابیر ساده و عدم استفاده بیش از حد از اغراق، از جمله ویژگی‌های شعری او است. او را پدر شعر پارسی می دانند که به این خاطر است که تا پیش از او کسی دیوان شعر نداشته است و این از نوشته های ایرانی عربی نویس هم عصر رودکی - ابو حاتم رازی مسجل می گردد. آثار رودکی کامل ترین مجموعه عروض فارسی را در خود جای داده اند . او در سرودن انواع قالب های شعری مهارت داشت اما در این بین او را قصیده سرای برجسته ای می دانند . شاعران هم دوران او و پس از او در زمینه های مانند محتوا سازی ، مضمون و شیوه شعر سرودن از او پیروی کرده اند . هر چند او اشعار بسیاری را سروده است اما متاسفانه امروزه تعداد کمی از ابیات او را در دسترس داریم . ( باشد که با حفظ یاد و نام این مفاخر انها را به نسل های بعدی معرفی نماییم )