منطقه پلنگ دره طی از سال ۱۳۷۵ به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید و سپس طی مصوبه شماره ۳۱۱ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۱۳۸۸/۱۱/۱۱ با مساحت ۳۱۷۳۵ هکتار بعنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.

منطقه حفاظت شده پلنگ دره در جنوب غربی و در ۵۰ کیلومتری شهر قم، در شمال منطقه حفاظت شده هفتاد قله واقع شده است. مختصات جغرافیایی آن ۳۴/۱۵ تا ۳۴/۳۰ درجه عرض شمالی و ۵۰/۱۵ تا ۵۰/۳۰ درجه طول شرقی است.

وجود نقوش سنگی و دست کنده های تاریخی با قدمت چندین هزار ساله از گونه های مختلف بخصوص بزهای کوهی در این منطقه و حتی نام محلی منطقه نشان از تاریخ کهن و اکوسیستم غنی آن طی دروره های گذشته می باشد. منطقه از نظر زمین شناسی در دوران سوم زمین شناسی و از دوره میوسن به بعد شکل گرفته است.

جاذبه های اکوتوریستی: با توجه به اینکه این منطقه حداقل دارای ۵۰ درصد تنوع گونه های گیاهی استان قم میباشد از لحاظ تفرج مناسب است. عبور بخشی از رودخانه قم رود از کنار منطقه و وجود پرندگان متنوع و جاده های دسترسی مناسب ارزش توریستی آنرا افزایش داده است.

یک پاسگاه سر محیط بانی و دو پاسگاه محیط بانی حفاظت از این منطقه را به عهده دارند.

پوشش گیاهی:

۴۲۰ گونه گیاهی در این منطقه شناسایی گردیده است که شامل ۹ تیپ گیاهی میشود.

گونه های شاخص جانوری:

براساس مطالعات صورت گرفته تاکنون ۲۱ گونه پستاندار، ۵۲ گونه پرنده، ۱۳گونه خزنده و ۲ گونه دوزیست در این منطقه شناسایی شده است.

گونه های شاخص جانوری منطقه عبارتند از: قوچ و میش، کل و بز، افعی شاخدار و گربه وحشی

گونه های پلنگ و آهو در گذشته در این منطقه وجود داشته اند که هم اکنون منقرض شده اند.