کار یک ریاضیدان چیست؟
-به بهانه دهه ریاضیات-
کار یک ریاضیدان ثبت و اثبات حقایقی‌ست که به قضیه معروفند. در مقابل، یک فیزیکدان بیشتر بر واقعیت‌ها تمرکز دارد تا حقایق. یک ریاضیدان نباید -و نمی‌تواند- منتظر بماند که کسی گزاره‌ای ناراست را ارائه دهد تا او به رد آن مبادرت ورزد.
وی وقت خود را برای رد کردن گزاره‌های نادرست هدر نمی‌دهد و صرفاً در مسیر خود برای ثبت و اثبات حقیقت گام برمی‌دارد. از این روست که تاریخ ریاضیات لبریز از راستی‌هاست نه ناراستی‌ها.
به بهانه دهه ریاضیات، به شاگردان خود اکیداً توصیه می‌کنم که وقت خود را صرف گزاره‌های ناراستِ کژ اندیشان نکنند و صرفاً بر کشف و تحکیم حقایق همت گمارند. این اولین قدم برای ریاضیدان شدن است. ما می‌توانیم در هر چیزی راستی را جست‌وجو کنیم؛ حتی یک ساعتِ عقربه‌ایِ خواب رفته هم، دو بار در شبانه‌روز راست می‌گوید.
من -به پاس دانشی که با سرمایه این خاک کسب کرده‌ام- پیمان بسته‌ام که بر ابراز حقیقت ابرام ورزم و ایستادگی بر این اعتقاد را نیز از شاگردانم آموخته‌ام.
یادم نیست در ابتدای نوشته‌ام گفته بودم که دهه ریاضیات بهانه است یا طبق معمول به خاطر پیری فراموش کرده‌ام. به هر حال من حرف‌هایی دارم برای گفتن؛ و ریاضیات بهانه‌ای‌ست برای درست گفتن.
من بر پیمان ابراز حقیقت سماجت دارم. کسی را چه کار؟ من معلم بودن را انتخاب کرده‌ام؛ با سرمایه همین خاک.
مجید میرزاوزیری