همکاران عزیز خداقوت!

تلاش چند ماهه تان در مسیر تعالی تعالیم دینی در وجود دانش آموزانتان پر ثمر و مقبول حضرت حق ان شاءالله

ضمن یادآوری و توصیه به بازخوانی  بایسته های طراحی سؤال در صفحه 4همین سایت، انشاءالله  نکات زیر را در طراحی سؤال مد نظر قرار دهید.

روایی و اعتبار سؤال از نظر علمی از اموری بسیار باارزش هستند؛ با این حال، به منظور ارائه ی سؤال به دانش آموز، باید به عملی بودن آن توجه کرد؛ به طوری که دانش آموز بتواند با امکانات و  زمانی که در اختیار دارد، به سؤال پاسخ  دهد. با توجه به آن چه از نظر گذشت، رعایت نکات زیر می تواند در تهیه و تدوین یک سؤال درست و خوب مؤثر واقع شود.

* تطابق سؤال با هدف های مهم یادگیری

* تطابق سؤال با محتوای آموزشی ارائه شده در کتاب درسی

* تطابق سؤال با سطح یادآوری (بازشناسی، فراخوانی، بازسازی و بازنمایی) مورد سنجش

* تطابق سؤال با سطح شناختی (دانش، درک و فهم، به کار بستن، تجزیه و تحلیل، ترکیب و ارزشیابی)

* تطابق سؤال با روش تدریس ارائه شده در کلاس درس

* قابل فهم بودن سؤال برای دانش آموز

* آشنا بودن نوع سؤال طرح شده برای دانش آموز

* خیلی دشوار یا خیلی آسان نبودن سؤال

* ارائه ی دستورالعمل روشن و واضح برای جواب دادن به سؤال

* قرار نگرفتن بیش از یک هدف در هر سؤال

* استفاده از موقعیت های جدید در طرح سؤال

* رعایت آیین نگارش و دستور زبان فارسی در طرح سؤال

* اجتناب از نوشتن سؤال عین متن کتاب

* درج نکات یا ملاک های ارزشیابی پاسخ ها در سؤال

* در نظر گرفتن زمان کافی برای جواب دادن به سؤال

* طرح سؤال متناسب با هدف سنجش یادگیری دانش آموزان

* رعایت دستورالعمل طراحی هر سؤال متناسب با نوع سؤال (عینی یا غیرعینی)

 بنابراین، طراحی سؤال مطلوب به معلم کمک می کند تا با استفاده از اطلاعاتی که از این طریق درباره ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان به دست می آورد، برای اثربخش تر کردن تدریس و انتخاب فعالیت های یادگیری مؤثر، قدم بردارد

ديباچه ي عشق و عاشقي باز شود/ دلها همه آماده ي پرواز شود

با بوي معطر ماه رجب /شور و شعف خدايي آغاز شود

معتکف روی دوست التماس دعا!

عتکاف پرورش جسم و جان است، انسان آمیزه ای است از این دو و نیازمند پرورش در ابعاد وجودی خود؛ انسان به دنبال سعادت و کمال است، روح انسان نیازمند نیایش است، مناجاتی شیرین و زیبا، هم کلامی موجودی ضعیف با منشأ قدرتها. از آغاز خلقت تا صحنه رستاخیز، راز و نیاز زیباترین هنر آدمی است.

زمان اعتکاف است. خالق مهربان قرب خلایق می طلبد. در فکر پرورش روح و روان انسان است و مقررات دینی را تشریع می کند. تنوع عبادات به دلیل نیازهای گوناگون انسانی است، هر عبادتی جوابگوی نیازی از اوست. نماز، زنگار غفلت از روان می زداید و صیقل روح و روان است. در روزه، پالایشگاه خلوص و نردبان صعود است. روزه دار پرواز در آسمان عبادت و عبودیت را می آزماید و آیینه قلبش را نورستان خدایی می کند. حج، شرکت در آزمون الهی و قطع تعلقات و دلبستگی دنیوی است. عبادات مالی؛ چون خمس و زکات و صدقات، دمیدن روح ایثار و گذشت در وجود آدمی است. اما اعتکاف، آمیزه ای از چند عبادت با فضیلت است.

روزه که خود عبادتی ارزشمند است شرط اعتکاف است. حضور در مسجد و خواندن نماز هم شرط آن است. عاکف سه روز در مسجد جامع مقیم می گردد و جز برای ضروریات، کوی دوست را ترک نمی گوید. خود را از حلال باز می دارد تا با تمرین بندگی، جهاد با نفس را بیازماید. اعتکاف عهد مودّت و میثاق مجدد با پروردگار است.

در فضیلت اعتکاف این بس که معادل طواف کعبه و همتای رکوع و سجود است. خدای منّان می فرماید: "... وَ عَهَدنا اِلی ابراهیمَ وَ اِسمعیلَ اَن طَهّرا بَیتی لِلطّائِفینَ وَ العاکِفینَ وَ الرُکّعِ السُجود؛( آیه 125، سوره بقره) و ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان از هرگونه آلودگی تطهیر کنند."

منبع: تبیان

نوشت فاطمه یعنی خدا غزل گفته است

دو رکعت نشسته
کشیده شعر مرا باز هم به جایی که...
نبود هیچ کسی جز خدا، خدایی که...
نوشت نام تو را، نام آشنایی که-
شنیده می‌شود از آسمان صدایی که...

پس از نوشتن آن آسمان تبسم کرد
و از شنیدنش افلاک دست و پا گم کرد
نوشت فاطمه، شاعر زبانش الکن شد
نوشت فاطمه هفت آسمان مزین شد
نوشت فاطمه تکلیف نور روشن شد
دلیل خلق زمین و زمان معین شد
نوشت فاطمه یعنی خدا غزل گفته است
غزل قصیده‌ی نابی که در ازل گفته است
نوشت فاطمه تعریف دیگری دارد
ز درک خاک مقام فراتری دارد
خوشا به حال پیمبر چه مادری دارد
درون خانه بهشت معطری دارد
پدر همیشه کنارت حضور گرمی داشت
برای وصف تو از عرش واژه بر می‌داشت

چرا که روی زمین واژه‌ ی وزینی نیست
و شأن وصف تو اوصاف اینچنینی نیست
و جای صحبت این شاعر زمینی نیست
و شعر گفتن ما غیر شرمگینی نیست
خدا فراتر از این واژه‌ها کشیده تو را
گمان کنم که تو را، اصلاً آفریده تو را
که گِرد چادر تو آسمان طواف کند
و زیر سایه‌ی آن کعبه اعتکاف کند
ملک ببیند و آنگاه اعتراف کند
که این شکوه جهان را پر از عفاف کند
کتاب زندگی‌ ات را مرور باید کرد
مرور کوثر و تطهیر و نور باید کرد
در آن زمان که دل از روزگار دلخور بود
و وصف مردمش الهاکُمُ ‌التکاثر بود
درون خانه‌ی تو نان فقر آجر بود
شبیه شعب ابی‌طالب از خدا پر بود
بهشت عالم بالا برایت آماده است
حصیر خانه‌ی مولا به پایت افتاده است
به حکم عشق بنا شد در آسمان علی
علی از آن تو باشد... تو هم از آن علی
چه عاشقانه همه عمر مهربان علی
به نان خشک علی ساختی، به جان علی

از آسمان نگاهت ستاره می‌خواهم
اگر اجازه دهی با اشاره می‌خواهم
به یاد آن دل از شهر خسته بنویسم
کنار شعر دو رکعت، نشسته بنویسم
شکسته آمده‌ام تا شکسته بنویسم
و پیش چشم تو با دست بسته بنویسم
به شعر از نفس افتاده جان تازه بده
و مادری کن و این بار هم اجازه بده
به افتخار بگوییم از تبار توایم
هنوز هم که هنوز است بی ‌قرار توایم
اگر چه ما همه در حسرت مزار توایم
کنار حضرت معصومه در کنار توایم
فضای سینه پر از عشق بی‌کرانه‌ ی توست
«کرم نما و فرود آ که خانه خانه‌ی توست»
شکوه وصف تو را این قلم چه می فهمد
وجود داشتنت را عدم چه می فهمد
دل سیاه، صفای حرم چه می فهمد
حظور مادری ات را شلمچه می فهمد
شده است نام تو سربند هر جوان شهید
تبسم تو تصلای مادران شهید
سید حمید رضا برقعی