برای این آزمایش شما به آب بسیار خالص (مقطر یا ماده معدنی کم) نیاز دارید. آب را به مدت 2-3 ساعت در فریزر قرار دهید، سپس آن را با احتیاط بردارید. اکنون آب فوق العاده سرد شده است، تبلور یخ به یک محل هسته سازی نیاز دارد، بنابراین اگر بطری را بزنید یا آن را روی یخ بریزید، ناگهان متبلور میشود.
هنگامی که اکسیژن_مایع بین قطبهای آهنربا ریخته شود، به داخل میدان مغناطیسی جذب میشود و پلی را بین قطبهای آهنربا تشکیل میدهد.
اکسیژن خاصیت پارامغناطیسی دارد. پارامغناطیس شکلی از خاصیت مغناطیسی مواد است که به واسطه آن برخی از مواد توسط میدان خارجی اعمال شده جذب میشوند.
ویژگی پارامغناطیس به دلیل وجود الکترونهای جفت نشده و آرایش جدید مسیرهای الکترونی است که به دلیل میدان مغناطیسی خارجی به وجود میآیند.
می توان دو ساختار لوویس برای اکسیژن نوشت که هیچ یک ویژگیهای این مولکول را ندارد. یک ساختار پیوند دوگانه با تمام الکترونهای ناپیوندی جفت شده دارد و دیگری یک پیوند یگانه با دو الکترون جفت نشده بر روی هر اتم اکسیژن دارد.
هوا-ژِل یا آیروژل یک ماده تولیدی است که کمترین چگالی را در میان مواد جامد دارد هواژل، سبکترین ماده جامد شناخته شده در جهان است که چگالی سبکترین نمونه ساخته شده از آن، تنها سه برابر هواست. این مادّه از یک ژل به دست میآید که در آن، قسمت مایع ژل با گاز جایگزین میشود. نتیجه این فرایند مادهای جامد با چگالی بسیار کم و در عین حال، ویژگی قابلتوجه در زمینه عایق گرمایی است ؛ از کاربرد هوا ژل در صنعت ساختمان به عنوان عایق صوتی و حرارتی و دیگر صنایع همچون الکترونیک، هوافضا و... بهره میبرند.
در فضای پیرامون ما تعداد زیادی الکترون وجود دارد و اگر ذرهای با بار الکتریکی مثبت را در این فضا قرار دهیم، میتواند الکترون را به خود جذب کند. این کار اساس آزمایش قطره روغن ملیکان است. یعنی اگر قطرات روغن در حین سقوط در هوا یونیزه شوند و به این ترتیب باردار گردند، میتوانند چند الکترون از محیط را جذب کنند. بنابراین میتوان با اندازه گیری این بارها به بار الکترون پی برد. این آزمایش را رابرت ملیکان برای اندازه گیری بار یک الکترون منفرد طراحی کرد.
زمانی که یک قطره روغن بدون بار در هوا سقوط میکند، سه نیروی وزن ، ارشمیدس ، چسبندگی (با ویسکوزیته) بر آن وارد میشود. دو نیروی وزن و ارشمیدس مقدار ثابتی دارند و مستقل از سرعت قطره میباشند، اما نیروی چسبندگی ثابت نبوده و مقدار آن بستگی به سرعت دارد. بنابراین در هنگام سقوط قطره مقدار نیروی چسبندگی افزایش یافته و بالاخره زمانی میرسد که برآیند نیروهای وارد بر قطره صفر شود. در این حالت حرکت قطره یکنواخت بوده و سرعت آن مقدار نهایی و ثابت خواهد شد. در این حالت میتوان شعاع قطره روغن را از شرط صفر شدن برآیند نیروهای وارد بر قطره بدست آورد.
حال اگر قطره روغن در حین سقوط مقداری بار الکتریکی به خود بگیرد و آن را میان دو صفحه موازی با فاصله معین که به اختلاف پتانسیل معین V وصل شده است، قرار دهیم، چون قطره روغن باردار شده است، لذا در میدان الکتریکی موجود میان صفحات بر آن نیرویی اعمال میشود. اختلاف پتانسیل و فاصله صفحات مقادیر معلومی هستند که خودمان تنظیم میکنیم. میتوانیم به کمک این نیروی الکتریکی قطره را به حالت سکون درآوریم و چون شعاع قطره را از قبل میدانیم، لذا مقدار بار الکتریکی از صفر شدن برآیند کل نیروها در این حالت محاسبه میشود.