سال 1928 میلادی باستان‌شناس بومی پرو به نام جولیو تِلو بیش از 300 جمجمه‌ی عجیب انسانی را در یک سیستم قبر پیچیده واقع در شبه‌جزیره‌ی بیابانی پاراکاس، در سواحل جنوبی پرو، کشف کرد. دانشمندان می‌گویند این جمجمه‌ها افراطی‌ترین نمونه از جمجمه‌های «مطوّل» است که تا به امروز کشف‌شده‌اند. «مطوّل کردن جمجمه» درواقع یک فرایند تغییر شکل جمجمه است که در گذشته بسیاری از فرهنگ‌های بومی منطقه با کمک دو قطعه چوب و برای محدود کردن پیشانی نوزادان انجام می‌دادند.

 اما طرفداران «تئوری توطئه» با استناد به یافته‌های حاصل آزمایش دی اِن اِی می‌گویند رسیدن به‌اندازه‌ی این جمجمه‌ها برای انسان امکان‌پذیر نیست. نتایج آزمایش‌ها نشان می‌دهند این جمجمه‌ها منشأ انسانی ندارند زیرا در دیگر نمونه‌ جمجمه‌های تغییریافته، چنین تغییر اندازه در وزن یا حجم جمجمه دیده نشده است. هرچند، اگر این مسئله صحت داشته باشد، نتایج آزمایش‌ها ثابت نکردند که جمجمه‌ها متعلق به یکی از اجداد اولیه بشر نیستند.

طبق وب‌سایت «کانسپیریسی کِلاب» نتایج دی اِن اِی بسیار جالب است و می‌تواند تصور امروز ما درباره‌ی درخت تکامل بشر را متحول کند. ازآنجایی‌که این جمجمه‌ها 25 درصد بزرگ‌تر و 60 درصد سنگین‌تر از جمجمه‌های یک انسان معمولی‌اند، محققان قویاً باور دارند آن‌ها از طریق محدود کردن جمجمه به وجود نیامده‌ و در مقایسه با جمجمه‌ی انسان معمولی به لحاظ ساختاری دارای یک صفحه‌ی جداری هستند.

برین فورستر، مدیر موزه‌ی تاریخ پاراکاس، نمونه‌هایی از مو، پوست، دندان و استخوان 5 جمجمه را برای انجام آزمایش ژنتیک ارسال کرد. طبق اظهارات آقای فورستر، درباره‌ی منشأ این جمجمه‌ها چیزی به آزمایشگاه ژنتیک گفته نشد تا نتایج تحت تأثیر آن قرار نگیرند. آقای فورستر می‌گوید: دی اِن اِی میتوکوندری تحولاتی را نشان می‌دهد که در هیچ بشر، انسان‌های اولیه یا هیچ نوع حیوانی دیده نشده است و این تحولات حاکی از این مسئله‌اند که ما با گونه‌ی کاملاً جدیدی از موجودات انسان گونه سر مواجه هستیم؛ گونه‌هایی که با ناندرتال ها و انسان‌های تبار دنیسووا تفاوت بسیاری دارند.

به گفته یکی از محققین ژنتیک «صاحبان جمجمه‌های پاراکاس آن‌قدر به لحاظ زیستی با گونه‌ی انسانی تفاوت دارند که نمی‌توانستند با انسان‌ها زادوولد داشته باشند». وی ادامه می‌دهد: مطمئن نیستم که بتوان جمجمه‌های پاراکاس را در زیرشاخه درخت تکامل بشر جای داد.

 اخبار علمی - باشگاه خبر  نگاران 

اعماق اقیانوس همواره برای انسان رازهای فراوانی را با خود همراه داشته است. حس اکتشاف نقاط ناشناخته و غیرقابل دسترس همواره جذابیت های خاصی دارد. هنوز هم داستان های دوران کودکی و آثار نویسندگان بزرگ چون ژول ورن را به خاطر داریم که از عجایب اعماق زمین و اقیانوس ها گفته و ساعت ها مخاطبان را مشغول خود می کردند. حال آنکه پیشرفت های تکنولوژیک و امکان غواصی در اعماق بیشتر مسیری را به سمت ایجاد پیوند میان آن داستان ها و دنیای واقعیت ایجاد کرده است از این رو بعضا شاهد انتشار تصاویری از جاندارن عجیب ساکن اقیانوس ها هستیم که باور آنها کمی دشوار به نظر می رسد. در ادامه نگاهی داریم به شگفت انگیزترین های اقیانوس.

برای مشاهده عکسهای بشتر روی لینک یزر کلیک کنید:

منطقه پلنگ دره طی از سال ۱۳۷۵ به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید و سپس طی مصوبه شماره ۳۱۱ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۱۳۸۸/۱۱/۱۱ با مساحت ۳۱۷۳۵ هکتار بعنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.

منطقه حفاظت شده پلنگ دره در جنوب غربی و در ۵۰ کیلومتری شهر قم، در شمال منطقه حفاظت شده هفتاد قله واقع شده است. مختصات جغرافیایی آن ۳۴/۱۵ تا ۳۴/۳۰ درجه عرض شمالی و ۵۰/۱۵ تا ۵۰/۳۰ درجه طول شرقی است.

وجود نقوش سنگی و دست کنده های تاریخی با قدمت چندین هزار ساله از گونه های مختلف بخصوص بزهای کوهی در این منطقه و حتی نام محلی منطقه نشان از تاریخ کهن و اکوسیستم غنی آن طی دروره های گذشته می باشد. منطقه از نظر زمین شناسی در دوران سوم زمین شناسی و از دوره میوسن به بعد شکل گرفته است.

جاذبه های اکوتوریستی: با توجه به اینکه این منطقه حداقل دارای ۵۰ درصد تنوع گونه های گیاهی استان قم میباشد از لحاظ تفرج مناسب است. عبور بخشی از رودخانه قم رود از کنار منطقه و وجود پرندگان متنوع و جاده های دسترسی مناسب ارزش توریستی آنرا افزایش داده است.

یک پاسگاه سر محیط بانی و دو پاسگاه محیط بانی حفاظت از این منطقه را به عهده دارند.

پوشش گیاهی:

۴۲۰ گونه گیاهی در این منطقه شناسایی گردیده است که شامل ۹ تیپ گیاهی میشود.

گونه های شاخص جانوری:

براساس مطالعات صورت گرفته تاکنون ۲۱ گونه پستاندار، ۵۲ گونه پرنده، ۱۳گونه خزنده و ۲ گونه دوزیست در این منطقه شناسایی شده است.

گونه های شاخص جانوری منطقه عبارتند از: قوچ و میش، کل و بز، افعی شاخدار و گربه وحشی

گونه های پلنگ و آهو در گذشته در این منطقه وجود داشته اند که هم اکنون منقرض شده اند.