آشنایی با ید و کاربرد و مضرات آن

ید (انگلیسی: Iodine) از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی است. نشانه کوتاه آن I و عدد اتمی آن ۵۳ است.

ویژگی‌های شیمیایی

واکنش‌پذیری ید از دیگر هالوژن‌ها کمتر و الکترون‌دهنده‌ترین هالوژن شبه فلز است.

ید عنصر جامد درخشانی به رنگ آبی مایل به سیاه است که در دمای استاندارد به بخاری بنفش رنگ و بد بو تبدیل می‌شود. ید به راحتی در کلروفرم، کربن تتراکلرید یا کربن دی‌سولفید حل شده و محلول‌های ارغوانی رنگی بوجود می‌آورد. ید به مقدار کمی در آب قابل حل است. ید آزاد در ترکیب با محلول نشاسته به رنگ آبی سیر در می‌آید.

ید علاقه زیادی به ایجاد زنجیرهایی با خود دارد و از این خاصیت در ترکیبات آلی که حاوی ید هستند به عنوان کاتالیزور استفاده می شود

کاربردها

از ید عمدتا در پزشکی، عکاسی (یدید پتاسیم) و رنگ به عنوان کاتالیزورو پیگمان استفاده می‌شود.تنگستن یدید برای افزایش روشنایی لامپ استفاده می‌شود.

خطر

تماس مستقیم ید با پوست می‌تواند آسیب‌هایی را به همراه داشته باشد. هنگام کار با ید باید بسیار احتیاط کرد. بخار ید باعث دردناک شدن چشم و غشاء مخاطی می‌شود. مقدار مجاز ید در هوا نباید از ۱ میلی‌گرم در هر مترمکعب (PPB ۱) فراتر رود.

 

                                         Iodine-sample.jpg

       

توجه :هرگز از تنتوریدبرای ضدعفونی نمودن زخم‌های بیرونی استفاده نکنید.