چهار شنبه سوری یکی از سنت های قدیمی ما ایرانیان است که در زمان های گذشته این سنت در حد یک آتش بازی مختصر ، در نقاط از پیش تعیین شده مثل میادین ، و در یک ساعت معین اجرا گردیده و هدف نهایی از انجام آن پاک سازی محیط زندگی و برطرف نمودن کدورت های فی ما بین اقوام بوده تا به هنگام فرا رسیدن عید نوروز مردم با دلی پاک و به دور از هر گونه کینه توزی و خصومت شروع سال جدید را جشن بگیرند.
امروزه پس از گذشت سال ها از این مراسم ، متاسفانه شکل سنتی آن تغییر یافته و تبدیل به بازی های خطرناک با مواد منفجره و محترقه گردیده ، به طوریکه بسیاری از هم وطنان عزیزمان با شروع سال جدید دچار مصدومیت های شدید می گردند.
فراموش نکنیم که دانش آموزان امروز شهروندان ما و والدین فردا هستند. بنابراین انتقال حقایق مربوط به حوادث چهارشنبه سوری و راههای پیشگیری از آن، به این افراد، یک سرمایه گذاری بلندمدت است.
برنامه های جامع پیشگیری از حوادث مربوط به آخرین چهارشنبه سال
تحقیقات نشان می دهند که برنامه های اجتماعی جامع، امیدبخش تر از راهکارهای پیشگیرانه یک بعدی است. این گونه برنامه ها مستلزم مشارکت بخشهای مختلفی نظیر مدارس، خانواده ها، رسانه های جمعی، سیاستگذاران و غیره می باشد. به عبارت دیگر مشارکت دادن تمام بخشهای جامعه در امر پیشگیری از حوادث مربوط به آخرین چهارشنبه سال، در واقع یک بسیج همگانی در این زمینه است و اثربخشی بیشتری نسبت به رویکردهای تک بعدی دارد
توصیه ها
مدارس
1)به دانش آموزان اصول و روشهای پیشگیری از حوادث مربوط به استفاده از مواد محترقه منفجره و آتش بازی را آموزش دهید.
سعی کنید محتوای آموزشی درست بوده، با تواناییها و روحیات گروههای سنتی مختلف مطابقت داشته باشد.2)
3) سعی نمایید که روشهای آموزش با دوره های تکاملی دانش آموزان منطبق باشدروش آموزش به اندازه مطلبی که آموزش داده می شود(محتوای آموزشی)، اهمیت دارد.
4)سعی کنید آموزش و روشهای آن عمل گرا و مبتنی بر تحقیق بوده، توانایی تفکر و تصمیم گیری را تکامل بخشد.
5)سعی نمایید برنامه های آموزشی رابه موضوع پیشگیری مذکور در پروژه آموزش دخالت دهید. در نظر داشته باشید که معلمین بعد از والدین، با نفوذترین افراد به دانش آموزان هستید.
6)اهداف هرگونه برنامه پیشگیری در زمینه حوادث مذکور در نوجوانان بایستی واقع بینانه باشد. هدف اصلی خود را کاهش دامنه آسیبهای ناشی از استفاده مواد محترقه و منفجره قرار دهید تا پیشگیری کامل از استفاده این مواد.
7)برنامه های آموزشی در این زمینه باید بر اصول آموزش عملی و کاربردی متکی باشد نه بر ایدئولوژی افراد
8)دانش آموزان را مستقیماً در امور طراحی برنامه پیشگیری و اجرای آن دخالت دهید. در برنامه های خود از قدرت نوجوانان و کودکان بهره بگیرید. این کار دانش آموزان را علاقه مند کرده و تأثیر برنامه ها را بیشتر می کند.
9)روشهای خشک کارآیی ندارند و ممکن است منجر به پنهان کاری و مشکلات و خطرات جدی بشوند؛ لذا از چنین برنامه هایی بپرهیزید.
به طور مداوم برنامه آموزشی خود را ارزشیابی نمایید تا اثر بخشی آن معلوم شود