سخن از كتاب مقدسي كه به حق، به انجيل اهل بيت(ع) و زبور آل محمد(ص) لقب يافته، امري بس گران و مشكل است.
صحيفه كامله سجاديه، چشمه بي پاياني است كه باران نيايش و مناجات را در سرتاسر عالم و تا دامنه قيامت جاري كرده و جان هاي شيفته و كام هاي تشنه انسان هاي حق طلب و معنويت خواه رابه زلال تمنّا، مصفّا گردانده و مشام جانهايشان را از عطر پاك بندگي الهي و رحمت بي پايان لطف خداوندي انباشته است.
اين كتاب، نخستين نيايش نامه مكتوب جهان اسلام و سومين كتاب مقدس شيعيان است كه از وجود چهارمين امام معصوم صادره گرديده، پنجمين دُرّ ولايت آن را كتابت فرموده و ششمين كتابي است كه در اسلام تأليف يافته است.
امام زين العابدين(ع) به مقتضاي زمان و با بهترين و زيباترين شيوه ممكن، نيازهاي فطري انسان را بيان مي كند، خويشتنِ آدمي را به او مي شناساند و راه ارتباط و اتصال به خالق بي نياز را به او مي آموزد. بدين ترتيب انسان را در پيوندي وثيق و متين با محبوب و خالق خويش به اوج مي رساند و از هر چه غير اوست بي نياز مي سازد. از سويي چگونه دعا كردن را مي آموزد و از سوي ديگر درقالب دعا به تعليم دين و اصول اعتقادات ديني، اخلاق و ارزش هاي انساني، حقوق و ديگر مسائل مذهبي، فرهنگي و اجتماعي مي پردازد.
مراجعه تاريخي به عصر و زمانه اي كه آن حضرت در آن مي زيسته و دعاهاي گرانسنگ صحيفه سجاديه را در آن دوران القاء فرموده، به خوبي نشان مي دهد كه دين و معرفت ديني در آن دوره با خطري بزرگ و آفتي سترگ مواجه بوده است. جمود فرهنگي و ركود علمي حاصل از سيطره زيانبار بني اميّه بر امّت اسلامي، چنان فضاي تاريكي را پديد آورده بود كه تنها، يك حركت اجتهادي فكري و انديشگي جديد و يك جنبش علمي و فرهنگي نو پديد، مي توانست آن فضاي جامد و راكد را درهم شكند و به باز گشايي آفاق ذهني و فكري مسلمانان بيانجامد. بدين ترتيب در كوير حيرت انديشه سوز آن دوران، اين سيد ساجدان و زينت عابدان، امام علي بن الحسين(ع) بود، كه نقشه رهايي از سلطه سنگين و ظالمانه فكري و فرهنگي امويان را طراحي و با تأسيس و ايجاد مدرسه علمي، فرهنگي و ديني عظيمي، آن حركت علمي – ديني شگفت را پايه گذاري فرمود.
چنين حركتي وصدورچنين كتابي،همگان را بر آن داشت تادر حراست از آن بكوشند،حضرت صادق(ع)تلاش در راه حفظ و صيانت از صحيفۀ سجاديه را از فرزند خود خواست و در هنگام تحويل صحيفه به محمد و ابراهيم از آنان پيمان گرفت كه آن را از مدينه خارج نكنند، چرا كه فتنه ها در پيش است. زيد بن علي بن الحسين(ع) نيز به فرزندش يحيي،دستوربه حفظ و حراست از صحيفه را داده بود. از اين رو عالمان بي شماري در طول تاريخ تشيع،با تبعيت از ائمه اطهار(ع) و اعاظم مذهب، بر حفظ وحراست واستنساخ وتكثيرنسخ صحيفه سجاديه و همچنين دقت نظر و تأمل و شرح و تفسيراين كتاب ارزشمند، شخصاً اهتمام ورزيده اند.
متأسفانه در كتاب هاي درسي دانش آموزان، درسي پيرامون معرّفي صحيفه سجّاديّه وجود ندارد. در دانشگاه ها نيز حتي در رشتۀ معارف، بحث جامعي پيرامون صحيفۀ سجّاديّه صورت نمي گيرد.
نویسنده: سید احمد سجادی
منبع:پایگاه تخصصی صحیفه سجادیهhttp://www.emamsajjad.com