باسمه تعالی

آیافرآیند آموزش با ارزشیابی  خاتمه می یابد؟

ازآنجا که شیوه نامه ی طرّاحی سؤالات مفهومی و استاندارد به صورت جداگانه در وبسایت  قابل دریافت و در دسترس می باشد در این گفتار از بیان انواع سؤالات، مزایا و معایب و قواعد طرّاحی هر یک خودداری شده، تنها به نکات جانبی در طرح سؤال که البته تأثیر مستقیم بر فرآیند یادگیری دارد اشاره می شود.

• باید دانست که امتحانات پایان نیمسال اوّل و دوّم در مدارس، تنها زمان ارزشیابی دانش آموز نیست؛ بلکه این امتحانات به نوعی معلّم را نیز مورد ارزشیابی قرار می دهد. البته در صورتی که همانگونه که معلّمان عزیز هنگام طرّاحی سؤالات، برای افزایش روائی امتحان از انواع سؤالات، با رعایت قواعد تهیّه ی آنها در تمام سطوح یادگیری استفاده می کنند، پس از آزمون نیز تحلیل و بررسی کاملی از اوراق امتحانی دانش آموزان داشته باشند.

قطعا چنین ارزشیابی ای فراهم کننده ی زمینه های رشد حرفه ای معلّم می باشد چرا که تشخیص نقاط قوّت، سبب تقویت شیوه های کارا و اثربخش گشته، تعیین نقاط ضعف و کاستی ها نیز زمینه ی جبران شیوه های ناکارآمد و غیرمؤثّر را فراهم می سازد و این مهم جز با تحلیل و بررسی دقیق سؤالات و پاسخ های دانش آموزان ممکن نخواهد بود.

• علّت یابی اشتباهات و نقاط ضعف طبقه بندی شده ی دانش آموزان به صورت موضوعی، فصلی ،مهارتی، کاربردی یا... و سپس تغییر شیوه ی آموزش و یادگیری در آینده (البته در صورتی که نقص به معلّم و یا شیوه ی آموزشی او برگردد) وانعکاس به برنامه نویسان درس به منظور اصلاح و تغییر برنامه یا محتوا درصورتی که نقص به کتاب درسی برگردد.
• سنجش باید آگاهی دهنده باشد. اگر فرایند سنجش، آگاهی دهنده برای معلّم، دانش آموز، مدیر و نظام آموزشی نباشد بی ثمر خواهد بود و البته این معلّمان هستند که سنجش آگاهی دهنده انجام می دهند. (یادگارزاده،1390)